Jak otworzyć własną stację ładowania pojazdów elektrycznych? Cz. 2

Niedawno opublikowałem wpis o otwieraniu stacji ładowania elektrycznych pojazdów [ Artykuł ] oraz o przyszłym, planowanym wsparciu rządowym dla tego rodzaju działalności [ Wsparcie rządowe ]. Tematyka ta może być interesująca dla przedsiebiorców, ponieważ stoimy obecnie u progu "boomu" w dziedzinie elektromoilności. Niniejszy wpis to druga część pierwszego z ww. wpisów mająca na celu przybliżenie czytelnikowi regulacji obowiazujących w tym zakresie.

Zgodnie z Ustawą z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych ("Ustawa") za operatora ogólnodostępnej stacji ładowania uważa się podmiot odpowiedzialny za budowę, zarządzanie, bezpieczeństwo funkcjonowania, eksploatację, konserwację i remonty ogólnodostępnej stacji ładowania. Sama stacja ładowania została zdefiniowana jako urządzenie budowlane obejmujące punkt ładowania o normalnej mocy lub punkt ładowania o dużej mocy, związane z obiektem budowlanym, lub wolnostojący obiekt budowlany z zainstalowanym co najmniej jednym punktem ładowania o normalnej mocy lub punktem ładowania o dużej mocy – wyposażone w oprogramowanie umożliwiające świadczenie usług ładowania, wraz ze stanowiskiem postojowym oraz, w przypadku gdy stacja ładowania jest podłączona do sieci dystrybucyjnej w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, instalacją prowadzącą od punktu ładowania do przyłącza elektroenergetycznego.

Przed przystąpieniem do budowy stacji ładowania można wystąpić z wnioskiem do Prezesa Urzędu Dozoru Technicznego,  o opinię w zakresie zgodności dokumentacji technicznej projektowanej stacji z wymaganiami technicznymi określonymi w Ustawie i przepisach szczególnych. Prezes UDT wydaje opinię w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku.

W art. 3 Ustawy określono obowiązki operatora ogólnodostępnej stacji ładowania oraz dostawcy usług ładowania. Operator ogólnodostępnej stacji ładowania ma zapewnić, aby w ogólnodostępnej stacji ładowania prowadził działalność co najmniej jeden dostawca usługi ładowania, zaś sama stacja spełniała wymagania techniczne, o których mowa w  przepisach szczególnych. Ważnym obowiązekiem jest zapewnienie przeprowadzenie przez Urząd Dozoru Technicznego badań ogólnodostępnej stacji ładowania. Ma to związek z koniecznością zapewnienia bezpiecznej eksploatacji ogólnodostępnej stacji ładowania i wyposażenia jej w oprogramowanie pozwalające na podłączenie i ładowanie pojazdu elektrycznego i pojazdu hybrydowego, a także ze zgłoszeniem i przekazywaniem danych do Ewidencji Infrastruktury Paliw Alternatywnych (EIPA) o dostępności punktu ładowania i cenie za usługę ładowania. Stacja winna być wyposażona w system pomiarowy umożliwiający pomiar zużycia energii elektrycznej i przekazywanie danych pomiarowych z tego systemu do systemu zarządzania stacji ładowania w czasie zbliżonym do rzeczywistego.

Co istotne, operator ogólnodostępnej stacji ładowania ponosi odpowiedzialność za szkody powstałe w związku z niespełnieniem przez ogólnodostępną stację ładowania wymagań technicznych na zasadach określonych w art. 435 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740). Jest to zatem dość rygorystyczna odpowiedzialność, oparta o zasadę ryzyka w miejsce zasady winy. Ponadto, niezależnie od tego, takiemu operatowowi grozi odpowiedzialność administracyjna w postaci kary pieniężnej do nawet 100 000 zł.

Operator zawiera umowę o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej, o której mowa w art. 5 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, na potrzeby funkcjonowania stacji ładowania oraz świadczenia usług ładowania - jeżeli stacja ładowania jest przyłączona do sieci dystrybucyjnej, a także przekazuje operatorowi systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego, dostawcy usług ładowania i sprzedawcy energii elektrycznej, który zawarł umowę sprzedaży energii elektrycznej z dostawcą usług ładowania prowadzącym działalność na tej stacji, dane dotyczące ilości zużytej energii elektrycznej odrębnie na świadczenie usług ładowania oraz na potrzeby funkcjonowania stacji ładowania. Operator ponadto zawiera umowę sprzedaży energii elektrycznej na potrzeby funkcjonowania stacji ładowania, rozlicza straty energii elektrycznej wynikające z funkcjonowania stacji ładowania oraz udostępnia w ogólnodostępnej stacji ładowania informacje dotyczące zasad korzystania z tej stacji oraz instrukcję jej obsługi.

Z kolei podmiot będący dostawcą samej usługi ładowania ma obowiązek zawarcia ze sprzedawcą energii elektrycznej umowy sprzedaży energii elektrycznej, o której mowa w art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne,. Świadczy on usługę ładowania obejmującą ładowanie oraz zapewnia możliwości korzystania z infrastruktury stacji ładowania, na potrzeby ładowania, a także udostępnia, na swojej stronie internetowej, informacje o cenie usługi ładowania i warunkach jej świadczenia.

Dostawca usługi ładowania winien korzystać z ogólnodostępnej stacji ładowania na podstawie umowy zawartej z operatorem ogólnodostępnej stacji ładowania. Przy czym sam operator ogólnodostępnej stacji ładowania może jednocześnie wykonywać zadania dostawcy usługi ładowania.

Operator ogólnodostępnej stacji ładowania zapewnia, aby energia elektryczna dostarczana do ogólnodostępnej stacji ładowania była wykorzystywana wyłącznie w celu ładowania lub wymiany akumulatora służącego do napędu pojazdu elektrycznego, pojazdu hybrydowego, autobusu zeroemisyjnego lub pojazdu silnikowego, w rozumieniu art. 2 pkt 32 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, niebędącego pojazdem elektrycznym oraz w celu zapewnienia funkcjonowania tej stacji. Dostawca usługi ładowania, niebędący jej operatorem, wskazuje natomiast temu operatorowi  sprzedawcę energii elektrycznej, z którym zawarł umowę sprzedaży energii elektrycznej, najpóźniej w dniu rozpoczęcia świadczenia usług ładowania.

Bardzo istotny jest również przepis art. 42 ww. Ustawy, zgodnie z którym przewidziano powstanie wspomnianego wyżej rejestru pod nazwą Ewidencja Infrastruktury Paliw Alternatywnych (EIPA). Rejestr ten jest rejestrem publicznym prowadzonym dla zapewnienia użytkownikom pojazdów elektrycznych informacji ułatwiających korzystanie z tych pojazdów. Rejestr prowadzi Prezes Urzędu Dozoru Technicznego (UDT) przy użyciu systemu teleinformatycznego i zawiera on informacje o współrzędnych ogólnodostępnych stacji ładowania, zgodnie z państwowym systemem odniesień przestrzennych w układzie współrzędnych płaskich prostokątnych;aktualnych cenach paliw alternatywnych; dostępności punktów ładowania zainstalowanych w ogólnodostępnych stacjach ładowania.

Termin  zgłoszenia do ww. rejestru upływa dla operatora najpóźniej w dniu rozpoczęcia usługi. Wzór zgłoszenia został zawarty w rozporządzeniu Ministra Energii z dnia 10 grudnia 2018 r. w sprawie wzorów zgłoszeń dokonywanych do Ewidencji Infrastruktury Paliw Alternatywnych przez operatora ogólnodostępnej stacji ładowania oraz operatora stacji gazu ziemnego. Informacji na ten temat można poszukiwać również na stronie Urzędu [ UDT ].

Za niedopełnienie obowiązku wpisu do rejestru EIPA grozi kara pieniężna (art 45 Ustawy), nakładana przez Prezesa UDT, w kwocie od 500 do 10 000 zł  - jednakże nie może ona przekroczyć 15% przychodu ukaranego przedsiębiorcy, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym.