Wypowiedzenie umowy o pracę.

W lutym 22r. złożyłam wypowiedzenie. 31.05.2022 upływał okres 3-miesięcznego wypowiedzenia. Natomiast od 26.05.2022 przez 34 dni przebywałam na L4, później kolejne 34 dni, i kolejne 23 dni. Pracodawca wypłacił do końca maja wynagrodzenie chorobowe, następnie ZUS przyznał zasiłek chorobowy i kolejno rehabilitacyjny. Czyli nie było przerwy pomiędzy zasiłkami różnego rodzaju (wynagrodzenie chor., zasiłek chor., świadczenie reh.). Czy ZUS może ograniczyć podstawę zasiłku do przeciętnego wynagrodzenia art. 46, mimo że absencja chorobowa powstała jeszcze w trakcie zatrudnienia art.6? Czy powinien kontynuować wypłacanie zasiłku chorobowego na podstawie ustalonej przez Pracodawcę podstawy wynagrodzenia chorobowego czyli z ostatnich 12 miesięcy wynagrodzenia, jeśli nie było przerwy pomiędzy okresami pobierania zasiłków tego samego jak i innego rodzaju (wynagrodzenie chorobowe, którego wypłacanie w postaci zasiłku chorobowego przeszło na ZUS z uwagi na ustanie stosunku pracy w trakcie L4)? Jeśli ZUS nie ma podstawy do ograniczenia podstawy zasiłku do 100% przeciętnego wynagrodzenia to proszę o przywołanie orzecznictwa po 2020r., bo zdaje się że w tym zakresie nastąpiła istotna zmiana w orzecznictwie, chyba na podstawie jakieś dyrektywy europejskie i tym samym nowelizacja ustawy zasiłkowej. Czy jest pewność wygrania w Sądzie Pracy tej sprawy?