Jak w praktyce działa klauzula p-ko optymalizacji podatkowej?

Od 15 lipca 2016 r. tj. od wprowadzenia tej klauzuli do ordynacji podatkowej o tym, czy czynność jest unikaniem opodatkowania, czyli działaniem, w stosunku do którego klauzulę można zastosować, przesądza sztuczność i cel działań podatnika.

 Dla stwierdzenia czy doszło do takiej sytuacji Minister Finansów:

1) sprawdzi, czy działania zostały podjęte tylko w celu osiągnięcia korzyści podatkowej;

2) sprawdzi, czy dla działań podjętych w uzasadnionych celach gospodarczych, lecz w sposób nietypowy, sztuczny, istnieje czynność odpowiednia, która przyniosłaby ten sam efekt.

 Ad 1)

Jeżeli osiągnięcie korzyści podatkowej będzie JEDYNYM celem dokonania danej czynności, wówczas skutki podatkowe planowanych działań zostaną określone na podstawie takiego stanu rzeczy, jaki zaistniałby, gdyby czynności nie dokonano.

 Ad 2)

Jeżeli w przypadku określonej operacji uzasadnionej co prawda biznesowo będzie mogła zostać wskazana czynność odpowiednia (czynność, która mogłaby być podjęta przez rozsądnie działający podmiot, kierujący się celami innymi niż osiągnięcie korzyści podatkowej sprzecznej z ustawą podatkową), wówczas skutki podatkowe zostaną określone na podstawie tej czynności odpowiedniej.

 O ile analiza działań przy pierwszej z sytuacji (ocena, czy jedynym celem jest osiągnięcie korzyści podatkowej) nie będzie sprawiała problemów, o tyle porównanie działań z czynnościami odpowiednimi będzie wymagać od Ministra Finansów wszechstronnej analizy prawnej i ekonomicznej.

  W praktyce moim zdaniem przepisy dotyczące klauzuli nie będą jednak obejmowały prostych czynności, które skutkują powstaniem korzyści podatkowych wprost wskazanych w przepisach. Nie będzie to dotyczyło więc przykładowo wyboru formy prawnej prowadzenia działalności czy zasad opodatkowania działalności gospodarczej (podatek liniowy, ryczałt).

  W przypadku bardziej skomplikowanych transakcji jeśli podatnicy odpowiednio zaplanują swoje działania restrukturyzacyjne i reorganizacyjne oraz dokonają wnikliwych analiz, to ryzyko zastosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania może być znacznie zminimalizowane.