Obroniłam Klienta, który prowadził znajdując się w stanie nietrzeźwości pojazd mechaniczny, będąc uprzednio prawomocnie skazany wyrokiem za prowadzenie pojazdów mechanicznych w stanie nietrzeźwości (art. 178a § 1 i 4 k.k. i za to na mocy art. 178a § 4 k.k.). Sąd pierwszej instancji wymierzył karę 6 miesięcy pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia. Na skutek złożonej przeze mnie apelacji Sąd drugiej instancji wymierzył oskarżonemu karę ograniczenia wolności. Klient był w pełni usatysfakcjonowany.

Byłam obrońcą Klienta oskarżonego przez swoją żonę o przestępstwo z art. 200 § 1 k.k. i art. 201 k.k. wobec ich małoletniej córki. Oskarżony od początku postępowania w sprawie nie przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, twierdząc, że zeznania dziecka zostały zmanipulowane przez matkę. Zawnioskowałam o dopuszczenie dowodu z kolejnej opinii biegłego psychologa. Sąd po wyczerpującym postępowaniu dowodowym i rozpoznaniu sprawy uniewinnił mojego Klienta.

Sporządziłam apelację w sprawie o przestępstwo z art. 197 § 1 k.k w zw. z art. 157 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 2 k.k. W wyniku stosunku seksualnego doszło do naruszenia czynności narządów ciała i rozstrój zdrowia pokrzywdzonej trwającego około sześciu miesięcy w rozumieniu art. 157 § 1 k.k. Zdaniem obrony pokrzywdzona nie mogła przyznać, że chciała odbyć stosunek seksualny z oskarżonym, bo w jaki sposób miałaby usprawiedliwiać swoje obrażenia. Sąd drugiej instancji uwzględnił zgłoszone przeze mnie argumenty, a w następstwie doszło do złagodzenia odpowiedzialności karnej mojego Klienta.

Z sukcesem reprezentowałam Klienta w sprawie o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. Sprawy o oszustwo wymagają połączenia wiedzy z zakresu prawa karnego, jak i gospodarczego i cywilnego. Czynnie uczestniczyłam zarówno w postępowaniu przygotowawczym i przed Sądem. Po blisko siedmiu latach procesu Sąd wydał wyrok uniewinniający. Sąd Apelacyjny oddalił apelację prokuratury jako oczywiście bezzasadną.

Podjęłam się reprezentacji Klienta w bardzo skomplikowanej sprawie z art. 200 § 1 Kodeksu karnego. Moje doświadczenie zawodowe z wcześniej prowadzonych spraw pozwoliło na zakończenie jej zgodnie z życzeniem Klienta.

W sprawie o rozwód reprezentowałam Klienta, który domagał się powierzenia władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem stron. Po pierwszej niekorzystnej opinii biegłej przedstawiłam zarzuty, które przekonały Sąd, aby dopuścił dowód z drugiej opinii biegłych. Nowa opinia biegłych wskazywała jednoznacznie na wyższe kompetencje rodzicielskie mojego Klienta. W konsekwencji Sąd powierzył mu władzę rodzicielską nad synem stron, uregulował kontakty matki z dzieckiem i zasadził od matki alimenty. Niezadowolona z rozstrzygnięcia żona złożyła apelację. Sąd drugiej instancji oddalił apelację jako bezzasadną. Mój Klient od kilku lat wychowuje syna wspólnie z partnerką.

Reprezentowałam Klienta, który został pozwany w sprawie rozwodowej. Żona żądała orzeczenia rozwodu z jego winy z uwagi na zdradę. Chciała także pozbawić go władzy rodzicielskiej nad małoletnimi córkami. Po wstąpieniu do sprawy i przedstawieniu argumentacji sprawa zakończyła się rozwodem bez orzekania o winie, obu stronom została powierzona władza rodzicielska nad małoletnimi córkami. Sąd uregulował kontakty z dziewczynkami oraz zasądził alimenty na ich rzecz. Rozstrzygnięcie uwzględniało w pełni zamierzenia mojego Klienta.

W sprawie o rozwód reprezentowałam Klienta na stałe mieszkającego w Irlandii. Na podstawie udzielonego pełnomocnictwa uzgadniałam warunki rozwodu z żoną, która również nie mieszkała w Polsce. Wynegocjowałam korzystne porozumienie w sprawie wykonywania władzy rodzicielskiej, utrzymywania kontaktów z małoletnim synem stron oraz wysokość alimentów. Postępowanie o rozwód zakończyło się na jednym terminie rozprawy, na którym była jedynie moja Klienta. Rozstrzygnięcie uwzględniało w pełni interes Klienta.

Wygrałam sprawę Klientki, której pracodawca zarzucił kradzież 150.000 zł z kasy, a następnie rozwiązał umowę bez zachowania okresu wypowiedzenia. Zadając właściwe pytania świadkom udowodniłam, że zarzut jest bezzasadny. Na skutek odwołania Sąd Pracy zgodnie z życzeniem mojej Mandatki zasądził na jej rzecz odszkodowanie. Pracodawca nie złożył apelacji przyznając tym samym prawidłowe rozstrzygnięcie w sprawie.

Dzięki mojemu wsparciu pracownicy porozumieli się z pracodawcą i odzyskali wysokie kwoty odszkodowań w związku z nieuzasadnionym rozwiązaniem umowy o pracę. Najważniejsze było uniknięcie wieloletniego procesu sądowego i cel został osiągnięty.

Wygrałam sprawę o zapłatę zachowku dla Klientki, z którą matka nie chciała utrzymywać kontaktów. Sąd uznał, że wydziedziczenie było niezasadne. Wygrywając sprawę w sądzie miałam poczucie, że wygrała również sprawiedliwość.