Zabezpieczenie medyczne imprez masowych.

1. Czy zabezpieczenie medyczne to działalność lecznicza? Zabezpieczenie medyczne imprez (masowych lub nie) polegające na zapewnieniu zespołu ratownictwa, punktu medycznego, transportu itp. stanowi udzielanie świadczeń zdrowotnych i tym samym mieści się w definicji działalności leczniczej (art. 2 ust. 1 pkt 10 i art. 3 ust. 1 UDL). 2. Kto ustala wysokość opłat za świadczenia udzielane osobom „innym niż w art. 44”? Zgodnie z art. 44 ust. 2 UDL: „Wysokość opłat za świadczenia zdrowotne inne niż wymienione w ust. 1 ustala kierownik podmiotu leczniczego.” Dotyczy to np. osób prywatnych, organizatorów imprez, firm – czyli świadczeń komercyjnych, nie finansowanych przez NFZ ani nieobjętych obowiązkiem ustawowym. Czy kierownik może ustalić opłatę „0 zł”? Czy można świadczenie udzielić nieodpłatnie (np. dla NGO)? TAK – ale pod warunkiem, że nie narusza to przepisów o finansach publicznych i rachunkowości, jeśli podmiot leczniczy jest jednostką publiczną. 🔹 Jeśli podmiot leczniczy jest niepubliczny (np. NZOZ, spółka, fundacja): • kierownik może swobodnie kształtować cennik, w tym ustalić, że dla danej imprezy charytatywnej świadczenie udzielane jest nieodpłatnie (0 zł), • nie ma przeszkód prawnych, jeśli nie prowadzi to do strat finansowych z działalności głównej. 🔹 Jeśli podmiot jest publiczny (np. samodzielny publiczny ZOZ): • może mieć obowiązek pobierania opłat dla zrównoważenia kosztów, • jednak możliwość ustalenia „zerowej” opłaty przez kierownika jest dopuszczalna, jeśli: o świadczenie mieści się w działalności statutowej, o brak zapłaty jest należycie uzasadniony (np. interes społeczny), o nie ma zagrożenia naruszenia dyscypliny finansów publicznych.