Szanowny Panie, co do zasady szpitale dziecięce są przeznaczone dla dzieci i młodzieży od okresu noworodkowego do 18 roku życia. W świetle Konwencji Praw Dziecka, dzieckiem, zgodnie z art. 1 Konwencji – jest osoba, która nie ukończyła 18 lat. Tak więc leczenie dziecka powinno odbywać się w placówkach, odpowiednio urządzonych i wyposażonych, z personelem przygotowanym pod względem fachowym, do udzielenia właściwej pomocy medycznej. Podobnie stwierdza tzw. Europejska Karta Praw Dziecka, gdzie określa się, że dzieci powinny przebywać w szpitalu z dziećmi o podobnych potrzebach rozwojowych. Tym samym, jeżeli ukończył Pan 18 rok życia to wówczas nie powinien być Pan dalej leczony w szpitalu dziecięcym, więc prawna podstawa do Pańskiego przeniesienia jest uzasadniona. Być może inaczej byłoby w sytuacji, kiedy Pańskie życie byłoby poważnie zagrożone – wówczas zapewne lekarz nie zezwoliłby na Pańskie przeniesienie do innej placówki. Z kolei jeśli chodzi o „zaskarżenie szpitala” zapewne ma Pan na myśli wystąpienie o stosowne odszkodowanie od szpitala. Odszkodowanie potocznie to odszkodowanie, zadośćuczynienie i renta, o takie roszczenia teoretycznie można wystąpić w zależności oczywiście od okoliczności. Najczęściej w tego typu procesach pozwanymi są sam szpital, ubezpieczyciel oraz ewentualnie sam lekarz. Są to jednak procesy niezwykle skomplikowane i długotrwałe, a podstawą wszystkiego jest dobrze przygotowany pozew, w którym trzeba dokładnie określić żądanie, sprecyzować kwoty, których domaga się Pan, przedstawić konkretne dowody. W tego typu sprawach najistotniejszy jest jednak dowód z opinii biegłych lekarzy sądowych, to na tym dowodzie najczęściej opiera się sąd przy orzekaniu. Tym samym, w celu rozważenia podjęcia kroków prawnych w tym zakresie sugerowałabym skonsultowanie się w pierwszej kolejności z prawnikiem, który na podstawie przedstawionych dokumentów będzie w stanie ocenić, czy zasadne jest występowanie z tego typu roszczeniem.