Dla uzupełnienia dodam że mamy uszkodzona skrzynkę na listy, i ktoś notorycznie wyciągał Nasza pocztę co jest przyczyną że byliśmy nieświadomi że Piotrek ma coś nieuregulowanego i że ma iść na pracę społeczne. Mieliśmy naprawdę ciężkie zdarzenia w ostatnim czasie i nawet przez myśl nam nie przeszło że ktoś wyrzuca nasze awiza i listy. W dodatku narzeczonego przenieśli do ZK Ciągowice i naprawdę utrudnione mi dojazdy na widzenia, synek tęskni, wola tatę a jego poduszki nawet dotknąć nie pozwala bo to od taty. Jestem skazana na łaskę ludzi odnośnie dojazdu tam i jak nawet się uda to skazuje mnie to na większe długi bo paliwo jest strasznie drogie a ten zakład jest w samym środku lasu. Nie ma tam dojazdu innego niż samochodem. Znajomi odwrócili się od nas chyba przez to że ktoś rozpowiada coś za moimi plecami, zresztą w takich sytuacjach zawsze zostaje się wygnanym. Nie umiem tylko pojąć faktu że we wszystkich instytucjach jakie są teraz częścią mojego zycia, pracuje tylko jedna pani, która traktuje mnie jak człowieka, rozmawia ze mną normalnie i tłumaczy zaistniałe sytuacje. Ja mam 37 lat gdyby nie fakt świadczenia 500+ dla każdego dziecka, wcale nie pobierałabym świadczeń jakbym wiedziała że taki los przez ich pracowników mnie czeka, prześladowcy z alkomatami nastawieni zupełnie przeciwko mnie, a już o prawach człowieka to zapomniałam całkowicie. Gdyby nie ta jedna pani to wcale zagubilabym się w rzeczywistości w jakiej postawiły mnie anonimowe zgłoszenia. Dla mnie zwykle pomówienie w dodatku komuś wierzą na słowo a mi się nie wierzy wcale. Że jeszcze nikt nie zauważył że w moim przypadku notorycznie ktoś to robi i zawsze anonimowo. Jakim prawem tacy ludzie są stronniczy i z góry traktują mnie jak śmiecia? Dlaczego Policja zbywa moje telefony? Ja nie wiem jak dalej z tym żyć. Błagam bo zwariuje już