Sprawa Piotra K. a Europejski Nakaz Aresztowania

Link do artykułu Postępowanie Piotra K. należy do głośniejszych spraw ostatnich lat. Z jego historią możecie zapoznać się ww. linku. Dla nas najistotniejsze są procesowe aspekty skierowanego wobec niego postępowania karnego. Wg. dziennikarzy RMF w toku śledztwa prokuratura zgromadziła dodatkowy materiał dowodowy i chciała uzupełnić K. zarzuty. Przepisy stanowią, że do wykonania takiej czynności polski wymiar sprawiedliwości potrzebuje zgody od państwa, które zgodziło się wydać podejrzanego.

Postępowanie pozostaje zawieszone z uwagi na oczekiwanie na decyzję sądu austriackiego w przedmiocie możliwości ścigania Piotra K. za przestępstwa inne niż objęte europejskim nakazem aresztowania z września 2016 r., nazywa się to zasadą specjalności - tłumaczył PAP prok. Saduś.

Jest to prawda - zgodnie z art. 607e § 1 k.p.k. osoby przekazanej w wyniku wykonania nakazu nie można ścigać za przestępstwa inne niż te, które stanowiły podstawę przekazania, ani wykonać orzeczonych wobec niej za te przestępstwa kar pozbawienia wolności albo innych środków polegających na pozbawieniu wolności. Od tej zasady jest jednak kilka wyjątków.

Oto jeden z nich. W świetle § 3 pkt 4 zasada specjalności jest wyłączona wówczas, gdy inne postępowanie karne nie wiąże się ze stosowaniem wobec osoby ściganej środka polegającego na pozbawieniu wolności.

W praktyce wielokrotnie pomija się jednak, że treść § 3 pkt 4 została implementowane połowicznie. Zgodnie z art. 27 ust. 3 lit. d decyzji ramowej 2002/584/WSiSW, zasada specjalności nie będzie miała miejsca, gdy postępowanie karne nie wiąże się ze stosowaniem "środka ograniczającego wolność osobistą" ( measure restricting personal liberty). W polskim ustawodawstwie pojawił się przepis mówiący tylko o "środku polegającym na pozbawieniu wolności". Patrząc literalnie oznacza to, że niniejszy wyjątek od zasady specjalności odnosi się tylko do tymczasowego aresztowania, a powinien zaś objąć także dozór policyjny oraz zakaz opuszczania kraju. Uwzględniając powyższe w postępowaniu w sprawie ENA warto postulować, aby organy krajowe nie stosowały żadnych środków zapobiegawczych związanych z ograniczeniem wolności w tym również dozoru policji oraz zakazu opuszczania kraju, lecz sięgnęły do innych instrumentów prawnych np. poręczenia.