Alimenty od małżonka po rozwodzie

Po rozwodzie może zdarzyć się sytuacja, w której jedno z małżonków rozwiedzionych znajdzie się o wiele gorszej sytuacji finansowej niż w trakcie trwania małżeństwa. W takiej sytuacji można zażądać od drugiego małżonka alimentów, czyli dostarczenia środków utrzymania.

W przypadku braku orzekania o winie małżonków lub orzeczenia rozwodu z winy obojga małżonków każde z małżonków może dochodzić alimentów od drugiego małżonka. Warunkiem jest, aby małżonek dochodzący alimentów znajdował się w niedostatku.

O niedostatku mówimy wtedy, gdy były małżonek nie może zaspokoić swoich podstawowych potrzeb takich jak jedzenie, mieszkanie, ubranie, leki czy inne. Brak możliwości zaspokojenia swoich potrzeb może być w całości lub w części.

W przypadku orzeczenia rozwodu z wyłącznej winy jednego z małżonków, małżonek niewinny może dochodzić alimentów od małżonka wyłącznie winnego w sytuacji, gdy rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji małżonka niewinnego.

O istotnym pogorszeniu sytuacji małżonka niewinnego możemy mówić, gdy małżonek po rozwodzie będzie miał sytuację gorszą niż w małżeństwie oraz, że to pogorszenie będzie mieć charakter dla niego odczuwalny. Nie oznacza to jednak, że małżonek niewinny musi znajdować się w niedostatku, o którym była mowa powyżej. Może on zaspokajać swoje potrzeby, nawet na wyższym poziomie niż reszta społeczeństwa, jednak jego sytuacja musi się pogorszyć w stosunku do tego, co było w trakcie trwania małżeństwa.

W obu wskazanych powyżej przypadkach wysokość alimentów uzależniona jest od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego (czyli osoby, na której rzecz alimenty mają być zasądzone) oraz od możliwości majątkowych i zarobkowych zobowiązanego (czyli osoby, która ma być zobowiązana do płacenia alimentów).

Usprawiedliwione potrzeby uprawnionego są to podstawowe wydatki na utrzymanie, jakie ponosi on, aby żyć na godnym poziomie. Do usprawiedliwionych potrzeb z całą pewnością można zaliczyć wydatki na jedzenie, mieszkanie, ubrania, wypoczynek, zaspokajanie potrzeb rozrywkowych i kulturalnych. W każdym przypadku usprawiedliwione potrzeby będą inne i będę zależeć w szczególności od stopy życiowej, jaką małżonkowie mieli przed rozwodem. Ma to znaczenie w szczególności w przypadku zasądzenia alimentów od małżonka wyłącznie winnego rozkładowi pożycia małżeńskiego.

Możliwości majątkowe i zarobkowe zobowiązanego zależą nie tylko od tego ile w danej chwili zobowiązany zarabia. W kodeksie rodzinnym mowa jest o możliwościach, a więc o tym ile realnie taka osoba mogłaby zarobić gdyby wykorzystała cały swój potencjał osobisty. Bierze się pod uwagę w szczególności wiek, wykształcenie, doświadczenie zawodowe oraz posiadane umiejętności zobowiązanego. Takie uregulowanie ma zapobiec sytuacjom, w których zobowiązany specjalnie rezygnuje z pracy lub znajduje pracę gorzej płatną tylko po to, aby alimenty zasądzone były jak najniższe.

Obowiązek alimentacyjny w każdym przypadku wygasa, gdy małżonek, który alimenty otrzymywał zawarł nowe małżeństwo.

Obowiązek alimentacyjny małżonka, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia małżeńskiego wygasa z upływem 5 lat od orzeczenia rozwodu. W wyjątkowych wypadkach sąd może na żądanie osoby uprawnionej do alimentów przedłużyć ten termin.

W przypadku, gdy rozwód znacznie pogorszył Twoją sytuację majątkową warto się zastanowić czy nie wnieść o zasądzenie alimentów od byłego małżonka.

Zainteresowała Cię ta tematyka? Chciałbyś dowiedzieć się więcej na ten temat? Potrzebujesz pomocy w podobnej sprawie? Skontaktuj się z nami.