Zniesławienie i nękanie w sieci a dowody i odpowiedzialność karna.

Dzień dobry. 1. Jeżeli osoby te publicznie rozpowszechniają nieprawdziwe oskarżenia na Pana temat, może to stanowić zniesławienie z art. 212 kodeksu karnego. Chodzi tu o pomawianie kogoś o takie zachowania lub cechy, które mogą poniżyć w opinii publicznej albo narazić na utratę zaufania potrzebnego np. w pracy czy działalności gospodarczej. To przestępstwo jest co do zasady ścigane z oskarżenia prywatnego, co oznacza, że składa się do sądu rejonowego prywatny akt oskarżenia (najlepiej przygotowany z pomocą adwokata, ponieważ musi on spełniać określone wymogi formalne). 2. Niezależnie od powyższego, uporczywe dzwonienie, obrażanie i zastraszanie można zakwalifikować jako nękanie. W zależności od natężenia i skutków, wchodzi tu w grę albo wykroczenie złośliwego niepokojenia (art. 107 kodeksu wykroczeń), albo przestępstwo uporczywego nękania z art. 190a kodeksu karnego, gdy zachowanie wzbudza u Pana uzasadnione poczucie zagrożenia, poniżenia, udręczenia albo istotnie narusza Pana prywatność. Jeżeli pojawiają się też realne groźby (np. pobicia, zniszczenia mienia), możliwy jest osobny zarzut z art. 190 k.k. (groźby karalne). 3. Posiadane przez Pana nagrania i wiadomości mogą służyć jako dowód w sprawie karnej lub cywilnej, zwłaszcza jeśli są to nagrania rozmów, w których Pan sam uczestniczy, oraz zrzuty ekranu / przekazane Panu wiadomości, z których wynika, co te osoby o Panu publicznie rozsyłają. W praktyce polskie sądy bardzo często dopuszczają takie dowody, nawet jeśli druga strona nie wiedziała, że jest nagrywana. 4. Ma Pan teraz dwie główne ścieżki działania. Po pierwsze – karną: może Pan złożyć zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa (stalking, groźby, ewentualnie także zniesławienie) na policji lub w prokuraturze, załączając kopie nagrań i wiadomości. Policja powinna przesłuchać świadków, zabezpieczyć treści i ocenić, czy wszcząć postępowanie. Przy wykroczeniu z art. 107 k.w. ściganie odbywa się co do zasady z oskarżenia publicznego, więc ciężar prowadzenia sprawy przenosi się na organy ścigania. Po drugie – cywilną: może Pan wytoczyć powództwo o ochronę dóbr osobistych (Pana dobre imię, cześć, poczucie bezpieczeństwa). W takim pozwie może się Pan domagać np. przeprosin, usunięcia obraźliwych treści, zakazu dalszego naruszania, a także zapłaty zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. 5. Zanim skieruje Pan sprawę do sądu, dobrym krokiem bywa także wysłanie przedsądowego wezwania do zaprzestania naruszeń, usunięcia wpisów i zaniechania kontaktów (telefonów, wiadomości). Często już sama świadomość, że sprawa może skończyć się w sądzie, powoduje, że zmienia on swoje zachowanie. Jeżeli jednak nękanie jest intensywne nie ma sensu zwlekać. Pozdrawiam. Adw. Tomasz R. Weigt, tel. 601-225-208