Wyprowadzka córki z domu w wieku 17 lat

Dzień dobry. Witam serdecznie. Bardzo mi przykro słyszeć o tej trudnej sytuacji – wiem, jak bardzo musi być to bolesne i niepokojące dla rodzica. Ucieczka 17-letniej córki to poważna sprawa, a skoro rozmowy nie przynoszą efektu, warto działać szybko i szukać profesjonalnej pomocy, by zapewnić jej bezpieczeństwo i spróbować odbudować relację. Pamiętaj, że w wieku 17 lat jest ona jeszcze nieletnia (do 18. roku życia), więc państwo może interweniować, ale zawsze z naciskiem na dobro dziecka. Poniżej krok po kroku wyjaśnię, co możesz zrobić – opieram się na aktualnych procedurach. Kroki, by ją odnaleźć i sprowadzić: Zgłoś zaginięcie na policji – to najważniejsze i najszybsze działanie. Nie zwlekaj, nawet jeśli minęło trochę czasu od wyprowadzki. Udaj się osobiście do najbliższego komisariatu policji (lub zadzwoń pod numer alarmowy 112) i zgłoś ucieczkę nieletniej. Weź ze sobą aktualne zdjęcie córki, opis jej wyglądu, ubrań, miejsc, gdzie mogła się udać (np. u znajomych, rodziny), oraz wszelkie inne informacje (np. telefon, z którym się kontaktowała). Policja uruchomi poszukiwania, sprawdzi znajomych, szkoły czy inne miejsca, i może ją sprowadzić do domu, jeśli ją odnajdą. To nie jest "donos", a standardowa procedura chroniąca nieletnich. Po zgłoszeniu dostaniesz numer sprawy, a gdy wróci – natychmiast odwołaj poszukiwania. Skontaktuj się z telefonem zaufania dla zaginionych dzieci i nastolatków. Zadzwoń pod bezpłatny numer 116 000 (Fundacja ITAKA – działa 24/7). Tam specjaliści (psycholodzy, prawnicy) pomogą Ci w zgłoszeniu, doradzą, jak rozmawiać z policją, i wesprą emocjonalnie. Możesz też porozmawiać o powodach ucieczki i jak zapobiec kolejnym. Gdzie szukać dalszej pomocy, by rozwiązać problem u źródła Gdy córka wróci (lub gdy uda się nawiązać kontakt), skup się na wsparciu, by uniknąć powtórki. Rozmowy w domu mogą nie działać, bo często za ucieczkami stoją głębsze problemy (stres, konflikty, potrzeba niezależności), więc potrzebni są specjaliści.Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej (MOPS) w Twojej gminie. Zgłoś się tam po pomoc rodzinną – oferują bezpłatne konsultacje z psychologiem, terapeutą rodzinnym, mediacje i wsparcie w kryzysie. Pracownicy pomogą ocenić sytuację i skierują do odpowiednich programów (np. terapia dla nastolatków). Znajdziesz ich na stronie Twojej gminy lub pod numerem 987 (ogólny dla pomocy społecznej). To miejsce, gdzie możesz anonimowo zacząć. Kurator sądowy przy sądzie rodzinnym. Jeśli policja uzna, że to przypadek demoralizacji nieletniej (np. powtarzające się ucieczki), sprawa może trafić do sądu rodzinnego, który wyznaczy kuratora. Kurator przeprowadzi wywiady środowiskowe (rozmowy z Tobą, córką i otoczeniem), pouczy o prawach i pomoże w resocjalizacji – np. poprzez nadzór, terapię czy programy edukacyjne. Skontaktuj się z Sądem Rejonowym (wydział rodzinny i nieletnich) w Twoim powiecie – oni skierują Cię dalej. To nie kara, a szansa na profesjonalną interwencję. Psycholog lub pedagog szkolny. Jeśli córka chodzi do szkoły, porozmawiaj z pedagogiem – mają obowiązek zgłaszać takie sytuacje i mogą skierować do poradni psychologiczno-pedagogicznej (bezpłatnie przez NFZ). Warto też rozważyć prywatną terapię rodzinną, np. przez portale jak ZnanyLekarz.pl, ale zacznij od publicznej pomocy. Kilka ważnych rad na terazNie panikuj, ale działaj spokojnie. Szukaj u rodziny, przyjaciół czy w mediach społecznościowych (bez oskarżeń), ale priorytet to policja. Po powrocie – słuchaj bez osądu. Ucieczka to często krzyk o pomoc, więc zacznij od rozmowy z mediatorem (np. w MOPS), by uniknąć eskalacji. Dbaj o siebie. To ciężki czas – zadzwoń pod 116 123 (telefon zaufania dla dorosłych w kryzysie emocjonalnym, 24/7, bezpłatny). Pozdrawiam serdecznie. Adwokat Arkadiusz Malak Zachęcam do odwiedzenia Naszej strony internetowej www.adwokat-malak.com oraz do wystawienia opinii tutaj na portalu Specprawnik jeśli moja porada choć trochę pomogła

Rozumiem Pański niepokój. Zgodnie z prawem, jako rodzic ma Pan obowiązek i prawo do wychowania córki, która nie osiągnęła jeszcze pełnoletności (18 lat). Ucieczka z domu to problem, który wymaga interwencji. Proszę w pierwszej kolejności skontaktować się z Policją (zgłoszenie zaginięcia) oraz Sądem Rodzinnym i Opiekuńczym (wniosek o wszczęcie postępowania w sprawie opiekuńczej w związku z zagrożeniem dobra dziecka). Można również rozważyć interwencję w Ośrodku Pomocy Społecznej.