Witam. Słyszałem, że jeśli dziecko się uczy i rodzice wyrzucają go z domu to prawnie mają obowiązek na te dziecko płacić do póki będzie się uczyć, aby miało jak żyć. Mam 18 lat i nie wyrzucili mnie z domu, aczkolwiek nie da się z nimi mieszkać. W domu ciągle się czepiają i krzyczą o najmniejsza błachostkę codziennie minimum 2 razy. Wyzywaja mnie i mówią że jestem najgorszy. Dla nich jest najważniejsza młodsza córka. Traktują mnie jak niewolnika i matka codziennie specjalnie mówi różne rzeczy aby mnie tylko zdenerwowac. Grożą mi że mnie wyrzucą z domu albo mocno pobiją (od ojca parę razy w tygodniu dostaje z ręki w głowę). Gdy siedzę w domu matka krzyczy że nie wychodzę na podwórko, tylko przed komputerem siedzę. Zaś gdy wyjdę na podwórko, albo na noc u kolegi posiedzieć, filmy pooglądać, krzyczy że mnie w domu nie ma, nie mogę nigdzie wyjść w spokoju, traktuje mnie jak jakiegoś niewolnika. Miałem ochotę już się przez nich zabić, powstrzymał mnie fakt, że nie wiadomo dokładnie co jest po śmierci, a nie chciałem trafić do piekła. Co powinienem zrobić w takiej sytuacji?