Osoba wezwana na świadka w postępowaniu o wykroczenia ma obowiązek mówienia tylko prawdy i nie wolno jej zatajać prawdy. Za każdym razem świadek składając zeznania mające służyć za dowód w postępowaniu (sądowym lub innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy) powinien mówić dokładnie to, co wie (art. 177 i art. 190 k.p.k. w zw. z art. 41 § 1 k.p.s.w.) i nie sugerować się tym, co powiedział przy innych okolicznościach. Świadkowi, który pouczony o odpowiedzialności karnej za mówienie nieprawdy lub zatajenie prawdy składając zeznania zataił prawdę albo zeznał nieprawdę grozi kara pozbawienia wolności do lat 3.