Dzień dobry, jedną z przyczyn wygaśnięcia mandatu członka rady nadzorczej wymienioną w Kodeksie spółek handlowych jest jego rezygnacja z pełnienia tej funkcji. Kodeks spółek handlowych nie zawiera przepisów odnoszących się wprost do tego, jakiemu organowi spółki powinna być złożona rezygnacja z funkcji członka rady nadzorczej oraz kiedy takie oświadczenie o rezygnacji wywołuje skutki prawne. W tym zakresie można wyróżnić dwa poglądy. Zgodnie z pierwszym, na podstawie upoważnienia zawartego w k.s.h. oświadczenie o rezygnacji powinno być złożone zarządowi spółki i ma skutek od chwili jego złożenia. Wskazany przepis stanowi bowiem, że oświadczenia składane spółce oraz doręczenia pism mogą być dokonywane wobec jednego członka zarządu lub prokurenta. Według drugiego poglądu rezygnacja z funkcji członka rady nadzorczej może być złożona i jest skuteczna z chwilą dojścia do tego organu (lub osoby), który wybrał członka rady nadzorczej. W sytuacji, gdy to walne zgromadzenie dokonuje wyboru członków rady nadzorczej, zarząd powinien niezwłocznie zwołać walne zgromadzenie akcjonariuszy, przy czym do czasu otwarcia zgromadzenia członek rady nadzorczej zachowuje swój mandat. W wyroku (V CSK 223/11) z dnia 9 maja 2012 r. Sąd Najwyższy opowiedział się za drugim z ww. poglądów i wskazał, że wśród argumentów uzasadniających takie stanowisko jest m. in. to, że rezygnacja z członkostwa w radzie nadzorczej nie powinna prowadzić do sparaliżowania działalności tego organu. Podobne stanowisko wyraził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 24 maja 2013 r. (V CSK 313/12). W ocenie Sądu, w sytuacji, gdy rezygnacja członka rady nadzorczej spółki akcyjnej prowadziłaby do tego, że liczba członków rady spadłaby poniżej minimum określonego w ustawie lub statucie, należy uznać, że rezygnacja staje się skuteczna dopiero wtedy, gdy zapozna się z nią walne zgromadzenie akcjonariuszy lub osoby wskazane w statucie. Adresatem oświadczenia o rezygnacji powinien być ten kto powołuje członka rady. Członek rady nadzorczej składając rezygnację powinien liczyć się z tym, że jego stosunek członkostwa w radzie nadzorczej ustanie dopiero, gdy walne zgromadzenie (lub osoby wskazane w statucie) zapozna się ze złożonym przez niego oświadczeniem. W mojej ocenie powyższe stanowisko Sądu Najwyższego należy uznać za słuszne.