Umorzenie sprawy z art. 212 k.k. na etapie posiedzenia pojednawczego – możliwości wzruszenia postanowienia.

Byłem oskarżycielem prywatnym w sprawie o zniesławienie z art. 212 k.k. Oskarżona zarzuciła mi, że nie mam kwalifikacji do wykonywania pracy, o którą się starałem po raz drugi, chociaż spełniałem wszystkie wymagania oferty pracy i poświadczyła nieprawdę w dokumentach. Sąd pierwszej instancji na wniosek pełnomocnika oskarżonej od razu na posiedzeniu pojednawczym skierował sprawę do umorzenia i umorzył na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k.. Wniosłem zażalenie wskazując, że sąd przyjął, że czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego bez przeprowadzenia przewodu sądowego i postępowania dowodowego a ponadto wskazałem na stronniczość sądu. Sąd drugiej instancji utrzymał w mocy postanowienie SR i zasądził na rzecz pełnomocnika oskarżonej koszty procesu. Postanowienie to jest błędne i, w mojej ocenie, stronnicze.
1. Czy prawomocne postanowienie sądu drugiej instancji można w jakiś sposób wzruszyć i skierować sprawę do ponownego rozpoznania?
2. Czy prokurator generalny (minister sprawiedliwości) może to postanowienie uchylić i skierować sprawę do ponownego rozpoznania?