Wykładnia językowo - logiczna tego postanowienia z uwagi na brak dookreślenia tego zatrudnienia tylko do stosunku pracy w myśl KP pozostawia wątpliwości, gdyż nie jest to termin ustawowy, więc, należy odwołać się do wykładni funkcjonalnej, celowościowej, uwzględnić okoliczności zawarcia umowy, cel i zamiar stron umowy. Samo zatrudnienie w języku prawniczym oznacza zarobkowe wykonywanie pracy o charakterze najemnym i małym stopniu lub też braku samodzielności i zależności ekonomicznej od drugiej strony, a więc wykluczająca działanie jako przedsiębiorca, samodzielny podmiot gospodarki, lecz może to być na różnych dopuszczalnych podstawach prawnych, tzn. stosunek pracy lub cywilny, np. umowa o świadczenie usług, zlecenia, agencyjna, o dzieło. Skoro umowa z UP zobowiązuje do prowadzenia działalności jako przedsiębiorca przez dany czas i zakazuje innych aktywności uniemożliwiających lub utrudniających racjonalne jej prowadzenie z wykorzystaniem dofinansowania, którego celem nie jest skonsumowanie, czy inne wydatki, lecz wyłącznie wydanie go na określone, konieczne do prowadzenia działalności rzeczy, na rozkręcenie tej działalności ( w domyśle rozwój i tworzenie miejsc pracy jako ostateczny cel pomocy finansowej, stąd UP nie może pozwolić na jednoczesne czerpanie korzyści z dofinansowania i pracę dodatkową niezwiązaną z działalnością, jako dodatkowe żródło dochodów, przez którą beneficjent stosunkowo szybko zakończy działalność ), to zakaz ten obejmuje wszelkie prawne formy wykonywania pracy - zatrudnienia, w których podmiot objęty zakazem nie działa jako przedsiębiorca w sferze będącej przedmiotem jego działalności gospodarczej. Dlatego w mojej ocenie zakaz ten obejmuje stosunki pracy i cywilnoprawne,